Met nog 2 wedstrijden te spelen is het kampioenschap binnen handbereik. Op donderdag 27 maart speelden we tegen de onderste uit de poule. De uitwedstrijd was ons al redelijk makkelijk verlopen. We wisten niet zo goed wat we nu konden verwachten, gezien de nummer 2 een set verloren had tegen hun. Laten we heel kort zijn, gezien we binnen het uur nu ook weer klaar waren. 25-3, 25-2, 25-1 & 25-12. Heer en meester noemen ze dat. Een duidelijke uitslag, dus nog maar 1 wedstrijd te gaan.
Donderdag 3 april, dé dag van het kampioenschap. Heren 2 was op zaterdag al kampioen geworden in de regio Noord en dat was al goed gevierd. Nogmaals gefeliciteerd hiermee namens heren 3. Nu was het de beurt aan onszelf, maar er moest eerst nog gevolleybald worden. De tribune werd uitgebreid zoals ook dat was gedaan bij heren 2.
Iedereen was aanwezig en de inspeelmuziek werd aangezet en ons begin nummer klonk door de zaal. De trom stond ook klaar en werd al gebruikt bij het inspelen. Gewoon een goede warming-up zonder enige spanning, de sfeer zat er al goed in. Al snel konden we aan de slag met inslaan onder toezicht van de scheidsrechter. De ballenjongen kon ook nog even flink aan de slag. Nog even serveren en dan tijd voor het tactisch plan voor de 1e set die ons het kampioenschap moet brengen. Gewoon ons eigen spel spelen en dan gaat de sneltrein vanzelf.
Het fluitsignaal klonk voor de 1e service van de wedstrijd en we waren begonnen. Jammer dat we nog even in de foute trein zaten, we dachten dat we de stoptrein hadden verlaten een tijdje terug. We stonden opeens achter, dus snel naar de sneltrein zodat we de set konden binnen halen. Vanuit de tribune werden we toe gejuich en de trommel was ook goed te horen. Al snel draaien we het spel om en namen we een ruime voorsprong. Er werd hard gewerkt voor elke bal en we wilde gewoon kampioen worden met die 1e set. En daar klonk dan ook eindelijk het fluitsignaal voor het 25e punt in de 1e set, 25-11.
Het kampioenschap was binnen en moesten wij ook even samen komen om te springen en ook alvast de supporters te bedanken.
Snel naar de 2e set om deze wedstrijd geheel naar ons toe te halen en zeker ook om de wedstrijd te domineren. Enkele wijzigingen van spelers in de opstelling, maar de sneltrein moest blijven lopen. 25-12 was dan ook de uitslag van deze set. Waar we nog in Heerlen nog een set verloren, was het nu juist vrij duidelijk dat ze hier geen set gingen pakken.
In de 3e en 4e set werd ook weer de tactische wissel toegepast binnen het team. De tegenstander leek in een stoptrein te zitten, want zelfs langs de kant wisten we eigenlijk niet zo goed wat de tegenstander nog ging doen met hun aanval. Zelfs werd dit door onze tactische meester zelf of gewoon Louis luidkeels medegedeeld. Op een rare bal na zal maar zeggen scoorde we ook gewoon vrij makkelijk. De 25-8 en 25-5 waren dan ook duidelijke cijfers. Na het allerlaatste punt die onze coach zelf mocht maken was het eindelijk tijd om met z’n allen het kampioenschap te vieren.
We waren iets te enthousiast, want we gingen al opruimen. Eerst op het veld de huldiging en felicitaties van enkele bestuursleden en de supporters van dames 2 & 3, heren 1 & 2, Cindy, Lynn, Esther en nog vele meer. Ook ontving onze ballenjongen nog speciaal een mooie grote beker die hij met grote trots in ontvangst heeft genomen. De fles met “water” werd ook nog even meester gemaakt op het veld en met een drankje erbij werd er nog even geklets met z’n alle.
Tijd om te douchen en ons richting de kantine te verplaatsen. Esther was ook nog even mee in de kantine om samen met ons het bier te heffen en een hapje te doen. Rond 01.00 was het toch echt tijd om te gaan.
Zondag 4 april stond gepland om het kampioenschap dunnetjes te vieren met het team. Laat we zeggen dat het zeer gezellig was de hele dag en waar we bij Ton en Gemma hebben afgesloten.
Rest ons nog alleen maar om iedereen te bedanken voor alle leuke momenten in dit mooie seizoen.
